zondag 9 september 2012

Het verhaal ...

Het trieste verhaal van mijn weekend

Vrijdag na school heeft mijn gastgezin mij naar State College gebracht voor een Rotary weekend. Daar aangekomen ontmoette ik alle andere studenten van mijn district. We hadden een leuke avond.
Rond 22u werden we (een meisje van Japan en ik) dan opgehaald door een ander gastgezin. Bij dat gezin zouden we vrijdag en zaterdagavond blijven slapen.

Rond 24u merk ik ineens iets op aan mijn venster (ik was half waker/ half aan het slapen). Al snel realiseer ik me dat het vlammen zijn. Vanaf toen is alles snel gegaan, ik ben beginnen roepen en heb iedereen wakker gemaakt. Ik probeerde nog wat spullen mee te nemen maar er was weinig tijd. Ik nam mijn handtas waar wat spullen in zaten voor de volgende dag en mijn laptop.
Daarna renden we naar buiten (door het al half brandende huis) en zei de vrouw ons om in de auto te gaan zitten. Ze begon rond te rijden en de buren wakker te maken.
Al snel was de brandweer, politie en ambulance ter plaatsen. Maar gelukkig was iedereen ongedeerd.

Al snel werd het duidelijk dat er niets meer van het huis overbleef. We werden opgehaald door een verantwoordelijke van Rotary en hij bracht ons naar zijn huis om te "slapen".
's Morgens belde hij naar mijn gastgezin en zei zijn direct in de auto gesprongen om mij te komen halen (2u rijden). Ondertussen zijn wij dan terug naar de kerk geweest waar we vrijdag waren samengekomen. Daar vertelden ze het nieuws aan alle andere studenten (iedereen was heel lief, we werden veel getroost).
Daarna ging ik samen met een vrouw van Rotary naar Wall Mart omdat ik nog enkele spullen dringend nodig had. Gelukkig had ik van een buurvrouw al een tandenborstel, tandpasta en slippers gehad.

Toen mijn gastgezin was aangekomen wou ik het liefst met hen meegaan. Ze namen mij mee om iets te gaan eten en daarna zijn we nog wat kleren en toiletbenodigdheden gaan kopen. Het zijn echt fantastische mensen!
Terwijl probeerden we om naar mijn ouders te bellen. Mijn Belgische gsm had ik niet meer, dus het werd moeilijk. Blijkbaar is het bijna onmogelijk om met een Amerikaanse gsm en hun abonnementen een internationaal telefoontje te doen. Dan heb ik iemand via facebook kunnen vragen om naar mijn papa te bellen en te zeggen dat ze op skype moesten komen. Via mijn gsm heb ik dan een skype/telefoongesprek met hen kunnen houden.

Zo dit was mijn verhaal van het weekend. Ik ben blij dat ik zoveel geluk heb gehad en dat iedereen ongedeerd is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten